Wycofanie się z dumą i odwagą jest często bardziej wartościowe niż sam triumf. Bo to właśnie wtedy, gdy rezygnujemy z czegoś, co już nam nie służy, zdobywamy coś cenniejszego – odwagę i sprawczość do działania z pełną mocą.
Ile razy w życiu udało Ci się odnieść spektakularny sukces? Pamiętasz te momenty? Prawdopodobnie tak, choć z czasem pewnie rozmyły się w codziennym biegu.
A co z porażkami? Ile z nich nosisz w sobie jak ciężar, który trudno zrzucić?
To właśnie porażki często pozostawiają najgłębsze ślady, podczas gdy sukcesy szybko rozpływają się w pamięci. Dlaczego tak jest? Bo to momenty, które wymagają od nas najwięcej odwagi – nie tylko do działania, ale też do zatrzymania się, wycofania i zmiany kursu.
Sztuka odwrotu
W żargonie wspinaczkowym mówi się o „wycofach” – sztuce odwrotu. Na pierwszy rzut oka może wydawać się, że wycofanie się to oznaka słabości czy braku ambicji. Jednak są takie momenty, kiedy właśnie ta decyzja jest najlepsza. Odwrót nie oznacza porażki – oznacza świadomą decyzję, opartą na realnej ocenie sytuacji.
Tak samo jest w życiu. Niekiedy dochodzimy do punktu, w którym rezygnacja
z dotychczasowego kursu jest jedynym słusznym wyborem. Co więcej, wymaga to odwagi, by uznać, że okoliczności się zmieniły i że dalsza walka nie przyniesie już oczekiwanej nagrody.
Osobista lekcja o odwadze
W moim życiu zdobyłam wiele szczytów – zarówno tych metaforycznych jak i tych górskich. Ale to te szczyty, z których postanowiłam zrezygnować, najbardziej zapadły mi w pamięć. Dlaczego? Bo to właśnie w tych momentach nauczyłam się czegoś najważniejszego: że kluczem nie jest zdobycie każdego wyznaczonego szczytu, lecz umiejętność odpuszczenia i zmiany kursu, wycofania się, gdy okoliczności tego wymagają.
Ważne jest, aby nie utknąć w miejscu, tylko dlatego, że zrezygnowaliśmy z konkretnego celu. To, że postanowisz się wycofać, nie oznacza porażki. Najważniejsze to nie zatrzymać się. Trzeba wyciągnąć lekcję i przyjąć odpowiednią narrację – nie skupiać się na tym, czego nie udało się osiągnąć, ale iść dalej z pełną energią, bez zaciągniętego „ręcznego” w postaci poczucia porażki. To właśnie ta zmiana perspektywy daje nam siłę, by się rozwijać i wciąż szukać nowych dróg.
Jaką historię sobie opowiadasz
W takich momentach kluczowa jest narracja, którą sobie tworzymy. Winston Churchill powiedział: "Sukces to przechodzenie od porażki do porażki bez utraty entuzjazmu."
Warto więc spojrzeć na swoje porażki nie jak na zatrzaśnięte drzwi, lecz jak na otwarte, na początek nowej drogi.
Pomyśl o tym: co by było, gdybyś potrafiła/potrafił opowiedzieć sobie swoją historię
w taki sposób, że miejsce, w którym decydujesz się na odwrót, nie było końcem, ale początkiem?
Jak możesz sprawić by to, co może wydawać się porażką, stało się fundamentem pod kolejny cel?
Wycofanie się w odpowiednim momencie nie musi być końcem. Wręcz przeciwnie, może stać się pięknym początkiem. Żyjesz, już nie marnujesz energii, odzyskujesz uwagę. To moment, w którym dajesz sobie szansę na coś nowego. Coś innego. Coś lepszego.
OdWAGA do działania
Wymaga to odwagi. OdWAGA to nie tylko walka o cel, ale również decyzja o wycofaniu się, kiedy sytuacja tego wymaga. To odWAŻNE działanie daje nam siłę i energię, sprawczość do kolejnych kroków. Jest to także miejsce, w którym możemy zatrzymać się i zadać sobie pytanie: "Po co?"
Czy to, co robimy, ma nadal sens? Czy cel, który sobie wyznaczyliśmy, wciąż jest wart ryzyka, bólu i cierpienia? A może okoliczności się zmieniły i warto spojrzeć na sprawę
z innej perspektywy?
Wycofanie się z dumą i odwagą jest często bardziej wartościowe niż sam triumf. Bo to właśnie wtedy, gdy rezygnujemy z czegoś, co już nam nie służy, zdobywamy coś cenniejszego – odwagę i sprawczość do działania z pełną mocą.
Co dalej?
Jeśli czujesz, że czas na zmianę, czas na odWAŻNĄ decyzję, to zadaj sobie pytanie: czego ja potrzebuję, czego ja pragnę?
Bo życie wydarza się tu i teraz – to od Ciebie zależy, czy je przeżyjesz, czy przeczekasz. Podejmij decyzję już dziś i daj sobie szansę na nową drogę.
