Lubię o kryzysie myśleć jak o zaproszeniu „od życia” do zmiany kursu. Jak o drogowskazie, który właściwie odczytany potrafi znacząco pomóc zbliżyć się nam do wartościowego życia. Dla mnie każdy kryzys niesie ze sobą potencjał wzrostu.  To od nas zależy, czy go przyjmiemy i czy stawimy się do pokonania tego trudnego fragmentu naszej drogi. A może się zaprzemy lub utkniemy w roli ofiary i będziemy próbowali wypierać potrzebę poradzenia sobie z nim, potrzebę zmiany. Będziemy cierpieć, szarpać się, ale nic z tym nie zrobimy.

Kryzys wywodzi się od greckiego słowa krisis i oznacza m.in. przesilenie, decydujący zwrot, okres przełomu.  W kontekście kryzysu psychologicznego/ emocjonalnego istotne jest to, że kryzys nie jest chorobą!  A czym kryzys jest? Reakcją zdrowego człowieka na trudną sytuację, w której dotychczasowe sposoby radzenia sobie z problemami i wyzwaniami okazały się nie wystarczające.